唐侠
唐侠最新章节：
一些修为较低的人发出了惊恐的呼喊，那个俊朗皇子身体颤抖，眼中满是恐惧
旁边的几个医生看张副书记的脸色阴沉下来，心中也是惴惴不安
“嘿嘿，轩辕双骄，好大的威风，也不知是否名不符实？”另一道人图越冷笑
果然啊，明星什么的，比不上人家神医受欢迎
杨毅云知道这丫头是给他的，笑笑道：“本来我还想着将这一颗给你，却没想到你运气不错，这一颗你留着吧
威利斯捶了捶陆恪的肩膀，“现在好了，所有人都开始害怕你了，以后训练怎么办？”
“别说一个条件，十个都行，你是我师姐，又不是外人，说吧什么条件？”杨毅云问道
杨毅云和猴逗逗、大牙白加上穿山孝身在一侧观看到了两头身躯巨大庞然大物相撞在了一起
待心神安稳之后，他将仅剩的那枚刻有金色纹路的雪白玉简，朝着自己眉心贴了上去
“阿弥陀佛，贫僧失言了”
唐侠解读：
yī xiē xiū wèi jiào dī de rén fā chū le jīng kǒng de hū hǎn ， nà gè jùn lǎng huáng zi shēn tǐ chàn dǒu ， yǎn zhōng mǎn shì kǒng jù
páng biān de jǐ gè yī shēng kàn zhāng fù shū jì de liǎn sè yīn chén xià lái ， xīn zhōng yě shì zhuì zhuì bù ān
“ hēi hēi ， xuān yuán shuāng jiāo ， hǎo dà de wēi fēng ， yě bù zhī shì fǒu míng bù fú shí ？” lìng yī dào rén tú yuè lěng xiào
guǒ rán a ， míng xīng shén me de ， bǐ bù shàng rén jiā shén yī shòu huān yíng
yáng yì yún zhī dào zhè yā tou shì gěi tā de ， xiào xiào dào ：“ běn lái wǒ hái xiǎng zhe jiāng zhè yī kē gěi nǐ ， què méi xiǎng dào nǐ yùn qì bù cuò ， zhè yī kē nǐ liú zhe ba
wēi lì sī chuí le chuí lù kè de jiān bǎng ，“ xiàn zài hǎo le ， suǒ yǒu rén dōu kāi shǐ hài pà nǐ le ， yǐ hòu xùn liàn zěn me bàn ？”
“ bié shuō yí gè tiáo jiàn ， shí gè dōu xíng ， nǐ shì wǒ shī jiě ， yòu bú shì wài rén ， shuō ba shén me tiáo jiàn ？” yáng yì yún wèn dào
yáng yì yún hé hóu dòu dòu 、 dà yá bái jiā shàng chuān shān xiào shēn zài yī cè guān kàn dào le liǎng tóu shēn qū jù dà páng rán dà wù xiāng zhuàng zài le yì qǐ
dài xīn shén ān wěn zhī hòu ， tā jiāng jǐn shèng de nà méi kè yǒu jīn sè wén lù de xuě bái yù jiǎn ， cháo zhe zì jǐ méi xīn tiē le shǎng qù
“ ē mí tuó fó ， pín sēng shī yán le ”
